Nederlandse kou en buitenlandse gebouwen

3 maart 2019 - Jaipur, India

Dag 6 Jaipur, joypur 

Voor vandaag hadden we een chauffeur met gids geboekt bij de reis organisatie. We werden om 09.00 uur gehaald en zijn naar verschillende dingen geweest. Onderweg vertelde de gids dat we door de ‘roze stad heen rijden’, hij vroeg aan ons vinden jullie deze kleur roze? Wij zeiden allemaal nee. Het had eerder de kleur van de Nederlandse bakstenen dan van roze als hoe wij het kennen. De gids bhaisap (ik ben zijn naam alweer vergeten het is vast iets met Raj erin. In het Hindi noem je iemand die je niet kent baisap als je wel wat wilt vragen/vertellen aan die gene.) legde ons uit dat de dit gebied de roze kleur kreeg op al zijn muren vanwege hoog bezoek van uit het buitenland. Roze staat voor verwelkoming, Ton keek om zich heen ik zag die radars al weer gaan en daar kwam de vraag: maar roze is toch een kleur voor meisjes en blauw voor jongens tenminste vroeger was dat zo? Baisap moest lachen, ‘nee kijk vroege hadden kleuren voor hele andere dingen een betekenis rood voor de liefde en roze voor gastvrijheid. Daarnaast was het vroeger andersom roze was meer een jongens kleur en voor de meiden was het blauw.’

omze eerste stop was Amber fort/ village. Het was zo een groot gebied met er omheen een muur... (de chineze muur was het niet, ze noemen het hier The great wall of India.) Hier zijn ook veel Bollywood films opgenomen dus Mister Nick Khan voelde zich hier helemaal thuis. Na het Amber fort reden we langs het water paleis. Bhaisap vertelde dat ze van plan zijn om er een hotel van te maken en de bovenste laag wordt een restaurant. Eigenlijk best wel zonde van al die mooie gebouwen dat ze er commerciële dingen van willen maken, daardoor gaat de schoonheid van de gebouwen verloren. Na ons zomer huisje te hebben gezien heerlijk omringt door water en bergen en nadat we iets hebben gegeten reden we door naar een textiel fabriek in plaats van De observatory.De gids raadde dit aan aangezien het weer slecht werd. 

Nadat we zijn geschrokken van de prijzen, mama bijna een sjaal had gekocht van schijnbaar iets heel duurs en Nick bijna een dekbed overtrek had gekocht zijn we doorgereden naar het stadspaleis van Jaipur. Er is een deel omgetoverd tot museum en een ander deel daar woont de prins en de hele familie nog in. Ze hebben een vlag hangen die uit verschillend kleuren bestaat, één kleur voor elke verovering. Van de vlag van het land dat ze veroverd hebben gebruikten ze één kleur voor op de nieuwe vlag. Mama was helemaal in haar element bij de tentoonstelling van de wapens. Ze zag veel dingen die ze zelf ook wel eens zou willen hebben en ze herkendde veel van de films en series die ze ziet samen met Ton. Nick die keek zijn ogen uit. Zet een museum in een paleis neer waar vroeger veel gevochten is, indrukwekkende  dingen nog van over zijn en Nick is verkocht. 

S’avonds na onze rondreis door de schoonheid van Jaipur wilden wij op zoek gaan naar een telefoon winkel. Niet om een Sim kaartje te kopen maar om mijn scherm te laten repareren, mijn scherm lijkt wel een mozaïek scherm nu. Maar goed wij hebben aan veel Indiërs hier in de omgeving gevraagd waar je zo een scherm eventueel kan laten repareren, sommige zeggen in de shopping mall andere zeggen weer nee ga naar de Apple store. Wij hebben uiteindelijk twee adressen gekregen. Je zou denken dat in zo een land vol techniek, ICT en mensen die selfies maken alsof ze een eindeloos geheugenkaartje hebben je op elke hoek van de straat een telefoon reperareur ziet staan en of de telefoons moeten heel goedkoop zijn. Maar dat zijn ze ook niet want ze kosten bijna evenveel als in Europa. We hebben de Apple store gevonden en dit keer zonder tuk tuk. In het hotel is er een.. UBER besteld voor ons voor 70 rp. Dit was mijn eerste ervaring met een UBER, Ton die vond het maar gek dat een UBER goedkoper is dan een tuk tuk want voor dezelfde rit betaal je bij een tuk tuk 150 rp. 

Eind conclusie van de telefoon, we laten hem maken in Nederland tenzij hier in Goa er een plek is waar ze het ter plekke kunnen maken maar ach het heeft geen haast en in Nederland weet je zeker dat het goed gebeurd. In de Apple winkel konden ze hem niet maken dan moesten we weer zoveel km. Buiten de stad heen rijden en de man van de winkel vertelde dat omdat het morgen zondag is de meeste winkels dicht zijn. Maandag kunnen we het eventueel proberen maar dan is het een feestdag dus hij wist niet zeker of ze dan wel open zijn. Kortom het is een gedoetje.

Morgen (eigenlijk wanneer jullie dit lezen is het vandaag dag 7 Jaipur) is het even een rust dag voor ons. Morgen vertrekken wij naar het zonnige zuiden Goa en gaan we heerlijk genieten van de warmte, de zee en het heerlijke eten daar. 

Foto’s

5 Reacties

  1. Edwin:
    3 maart 2019
    Volgens mij gaat het nog helemaal goed daar!
    Nu een dag je uitrusten om uitgerust aan het rustige gedeelte van de vakantie te beginnen?
    Leuk verhaal weer Nathalie! Op naar Goa
  2. Papa:
    3 maart 2019
    Heel leuk verhaal weer en na je rust dag naar GOA.Ben best wel jalours want ik moet ineens denken aan dat chinese restaurant in Margao. Daar kon je heerlijke sweetcorn chicken soep eten. Als dat er nog is moet je Ton en Nick khan dat laten proefen en voormij het recept meenemen want alleen toen in Malta heb ik het zelfde gevonden maar dat zijn de enige twee plekken die ik ken die zulke soep maken.
    Heel veel plezier
  3. Opa:
    3 maart 2019
    Lekker weer hoor, leuk om te lezen.geniet er van jullie
  4. Janny:
    3 maart 2019
    Wat een belevenissen allemaalHet blijft steeds verrassend.leuk verhaal weer.Pas goed op elkaar.groetjes en liefs.
  5. Marian:
    5 maart 2019
    Ben benieuwd naar je volgende verhaal